ข่าวประชาสัมพันธ์

ด้วยปรากฏว่า ขณะนี้เมืองเชียงใหม่โดยเฉพาะในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ ได้ประสบปัญหา อากาศด้านอนุภาคฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM – ๑๐ ที่เกินมาตรฐาน ๑๒๐ mg/m๓ ภาวะอากาศที่มีมลพิษปนอยู่ใน ปริมาณที่สูงกว่าระดับปกติ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน ทั้งนี้ สืบเนื่องจาก การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ของจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นศูนย์กลางความเจริญในทุกๆ ด้านของ ภาคเหนือ จึงทำให้จำนวนประชากรที่เข้ามายังจังหวัดเชียงใหม่ มีเพิ่มมากขึ้น ส่งผลทำให้เกิดปัญหาจราจรติดขัด ทำให้รถเคลื่อนตัวด้วยความเร็วต่ำ น้ำมันถูกเผาผลาญมากขึ้น การสันดาปไม่สมบูรณ์ทำให้เกิดสารมลพิษปะปน อยู่ในอากาศ หรือการจอดรถโดยไม่ดับเครื่องยนต์ ซึ่งนอกจากปัญหามลพิษทางด้านการคมนาคมขนส่งแล้ว ปัญหามลพิษทางอากาศที่พบมากในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ เกิดจากการเผาต่างๆ ในที่โล่ง เช่น การเผาหญ้า การเผาขยะตามบ้านเรือน หรือตามที่สาธารณะ ที่เกิดในที่เปิดโล่ง ทำให้มีฝุ่นควันก๊าซพิษอื่นๆ จากการเผาไหม้ และแพร่กระจายในบรรยากาศ ซึ่งทำให้เกิดโรคทางเดินหายใจ เกิดระคายเคือง ทำลายเยื่อหุ้มปอด หรือสะสมทำ ให้เกิดพังพืด เหล่านี้ล้วนแล้วเป็นอันตรายต่อสุขภาพอนามัยของประชาชน เทศบาลนครเชียงใหม่ในฐานะองค์ปกครองส่วนท้องถิ่น มีอำนาจหน้าที่ตามมาตรา ๕๖ และ มาตรา ๕๗ แห่งพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖ (แก้ไขเพิ่มเติมฉบับที่ ๑๒) พ.ศ. ๒๕๔๖ พระราชบัญญัติ การสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕ และมาตรา ๔๔ แห่งพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบ เรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๓๕ จึงออกประกาศไว้ดังต่อไปนี้ ๑. ห้ามผู้ใดกระทำการใดๆ อันเป็นเหตุให้เกิดกลิ่น แสง รังสี เสียง ความร้อน สิ่งมีพิษ ความ สั่นสะเทือน ฝุ่น ละออง เขม่า เถ้า หรือกรณีอื่นใด จนเป็นเหตุให้เสื่อมหรืออาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ หรืออาจ ก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้อาศัยในบริเวณใกล้เคียง หรือผู้ที่ต้องประสบเหตุนั้น ถ้าผู้ใดฝ่าฝืนจะต้องรับโทษ ตามมาตรา ๗๔ แห่งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕ ๒. ห้ามปล่อยปละ ละเลย ให้ต้นไม้หรือธัญพืชที่ตนปลูกไว้หรือขึ้นเองในที่ดินของตนให้ เหี่ยวแห้งรกรุงรัง เกิดความไม่เรียบร้อย และอาจทำให้เกิดเพลิงไหม้ได้ หากมีการฝ่าฝืนนายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ ในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่น หรือผู้ซึ่ง เจ้าพนักงานท้องถิ่นแต่งตั้ง มีอำนาจออกคำสั่งเป็นหนังสือ ให้บุคคลซึ่งเป็นต้นเหตุหรือเกี่ยวข้องกับการก่อ หรือ อาจก่อให้เกิดเหตุนั้น ระงับ ป้องกัน หรือแก้ไขเหตุนั้นภายในเวลาอันสมควรตามที่ระบุไว้ในคำสั่ง และถ้าบุคคล ซึ่งได้รับคำสั่งไม่ปฏิบัติตามโดยไม่มีเหตุอันควร อาจต้องระวางโทษจำคุกหรือปรับ หรือทั้งจำทั้งปรับตาม กฎหมายต่อไป